Dúas son al linguas
que os meus sentimentos
me permiten expresar,
en dúas as emocións
refléxanse sen parar.
Mais sempre será unha
a que me a de identificar,
pois é a primeira lingua,
a lingua cultural,
a que nos ensina
a ver o mundo e
da súa beleza disfrutar.
Entradas
4 comentarios:
Eres incriblemente boa. Escribes que é unha delicia e chegas a todas as mentes. Noraboa. Unha grande aperta, poetisa!
Me encanta el gallego, me parece una lengua preciosa. Felicidades por tu poema.
Un bico dos meus Amanteceres.
y así, expresado en el idioma de mis mayores llega más profundo al alma.
aperta
bicos
Somos afortunados por tener dos idiomas en los que expresarnos. Yo soy autocrítico y reconozco que no hablo gallego tan bien como debería ^^
Publicar un comentario