Un novo núcleo

de felicidade cría

ter encontrado.

Unha nova razón

que servise de arranxo

para un corazón

que foi moi danado.

Medo.

Pánico

sinto agora,

de ter caído

nun engano.

Medo de

terme ilusionado

cun home inventado.

Medo,

de ter soñado demasiado,

e de telo feito,

ó grande, ás presas,

demasiado rápido.

Late agora

meu corazón

nun puño agarrado,

coa lentitude

dun aire viciado.